کنار خانواده نشستی اما
در جمع خانواده نیستی
شاید در جمع دیگری حضور داری
غافلی از حضور پدر... مادر... همسر... فرزند
و مشغول صحبتی با دوستانی از جنس نیستی!
این لحظه ها تکرار نمی شوند
کمی نگاهت را بچرخانی، چشمانی می بینی که بی صبرانه منتظر نگاه توست
منتظر حضور تو
حضور حقیقی، نه مجازی!